Dag 25 - Elanden spotten....of niet?

Het plan voor vandaag...elanden spotten. Althans, een poging.

Maar eerst nog een ochtendje werken. Corona heeft de afgelopen twee jaar het thuiswerken min of meer noodzakelijk gemaakt. Hierdoor zijn de mogelijkheden voor het thuiswerken bij veel bedrijven goed gefaciliteerd. Zo ook bij De Zeeuwse. Met een goede WiFi verbinding beschik ik over alle mogelijkheden. Maar dat is normaal gesproken thuis, achter mijn bureau, boven in Vlissingen. Maar nu start ik hier, in Noorwegen, in de vroege ochtend mijn laptop op. Met een kop koffie en uitzicht over de bergen en het meer beneden. Heel bijzonder om op deze manier drie mooie fietsvakantie weken af te kunnen sluiten. Om 12 uur gaat de laptop dicht, we eten een broodje en stappen in de auto. Op zoek naar elanden. Onderweg vertelt Edwin ons dat de elanden vaak te zien zijn in de vroege ochtend of in de avond....we rijden om half 1 in de middag weg 😆 De kans op het zien van elanden wordt meteen een stuk kleiner. Maar we houden hoop. 

We rijden een mooie route, berg op, berg af met mooie haarspeldbochten. Hoe hoger we komen, hoe mooier het uitzicht over de fjorden en de huisjes in het dal.

Ondertussen blijven we uitkijken naar de elanden. Hier en daar zien we diep in het dal wat bruins in de weide staan. Elanden? Nee, helaas. Slechts een paar grazende paarden. De elanden laten zich niet zien. Dus van een eland-spot-tocht maken we er een culturele tocht van. Ook goed. De omgeving blijft mooi, de natuur prachtig en de rotsen en bergen geweldig. 

In het dorpje Eidsborg stoppen we bij een stavkyrkje. Een kerkje gebouwd van hout en dateert uit 1250 - 1300. Heel oud dus. Als je je neus tegen het hout van het stavkyrkje houdt, ruik je de brand. Om vroegtijdig verval te voorkomen, werden de palen of planken geteerd en werden de onderkanten verkoold door verbranding.

Het stavkyrkje is een onderdeel van een museum, zowel een binnen- als buitenmuseum. Barbara heeft in haar jeugd met haar ouders veel musea bezocht. Haar interesse in dit museum was dan ook groot....voor 5 minuten 😆 Het museum binnen waren we snel doorheen. Zowel Edwin, Barbara als ik vonden al die oude dingen best leuk. Voor heel even. We waren dan ook snel in het buitenmuseum. Hier waren diverse gebouwen uit vroegere tijden opgesteld. In sommige gebouwen mochten we in, in sommige gebouwen niet. En tja, cultuurbarbaar zoals ik ben...een bedstee in Noorwegen van een paar honderd jaar oud, is voor mij niet veel anders dan de bedstee uit dezelfde tijd in Nederland. 

Ergens tussen deze oude gebouwen konden we met pijl en boog schieten. Dat is natuurlijk altijd leuk om uit te proberen. Maar nog niet makkelijk om de pijl goed op de boog te spannen en ook nog goed te schieten. Bij mij gingen beide pijlen in het hout 🙈 bij Barbara in de buitenring en bij Edwin in de roos. Lucky shot! Maar leuk. 

Daarna reden we door, richting Lårdal. Lårdal ziet er heel lieflijk uit. Schattige huisjes tegen de helling op gebouwd. Maar ook weer een mooi kerkje voor een mooie fotomoment.

Van daaruit kwamen we nog een waterval tegen. Door de droogte niet zo hevig stromend als in nattere tijden, maar toch mooi om te zien. 

Na 122 kilometer door de bergen en 4 uur verder waren we na een leuke tocht weer terug in het huis.

Met een rosé en biertje hebben we onze teleurstelling verdronken, want we hebben geen eland gezien 😊

Maar wel een leuke middag in een prachtig land.