Dag 5 - Umleitung...

Half 7 de wekker...blijven we nog even liggen? De tocht van vandaag naar Cuxhaven is maar ongeveer 45 kilometer. En dan de boot naar Brünsbuttel om half 1 of half 4. Heel de dag de tijd. Hmmm, maar ook mogelijk veel tegenwind en er is kans op regen 🤔 Dan toch maar weer vroeg op de trappers en zorgen dat alles droog wordt ingepakt. Chopchop...er uit, aankleden, tent inpakken, broodje en koffietje nog lekker buiten en om 8 uur waren we weer aan het fietsen. Op naar Cuxhaven voor de ferry van half 1 naar Brünsbuttel.

De tegenwind viel gelukkig enorm mee. Af en toe zakten we terug naar 14 kilometer per uur. Maar meestal zaten we toch rond de 18.

De weg voerde weer langs dijken en door dorpjes. Onderweg kregen we toch nog een regenbui over ons heen. We moesten nog een stuk fietsen en dan nat en koud worden is niet fijn. We besloten voor de zekerheid toch maar onze regenpakken en overschoenen aan te trekken. Fiets langs de kant, regenpakken uit de bagage, gevecht met de overschoenen over onze fietsschoenen heen te trekken, pak aan en klaar om weer door te fietsen. Droog....en de lucht liet ook niet echt zien dat er nog veel meer regen zou komen. De regenjassen maar weer uit, broek en overschoenen lieten we nog maar even aan.

Door voor de eerste koffiestop in Dünen. Daar kwamen we om 10.15 uur aan. Tja, dan is het in Duitsland nog geen koffietijd. De horeca gaat pas om 11.00 uur open. Helaas geen koffie. Dan maar door naar Cuxhaven. Dan zijn we daar in ieder geval op tijd voor de ferry van half 1. In het havengebied troffen we in leuke oude visafslaggebouwtjes visrestaurantjes.

Wel koffie, geen gebak, maar na 45 kilometer fietsen wel trek in iets lekkers. Kunnen we om 11 uur al aan de vis? Vroegen we ons af. Wel ja! Barbara een broodje garnalen, ik een broodje zalm. En dat was smullen! Dat bleek later meteen ook onze lunch te zijn. 

Op internet hadden we uitgevonden dat we een half uur voor vertrek van de ferry aanwezig moesten zijn. Na de toch wel bijzondere combinatie van broodje vis met koffie reden we door naar de haven, op zoek naar het vertrekpunt van de ferry naar Brünsbuttel. Het vertrekpunt vonden we vrij snel. Maar wat vreemd? Zo leeg, geen auto's of vrachtwagens, nergens vertrektijden, geen andere fietsers of voetgangers. Stonden we wel goed? Googlemaps erbij gehaald en die vertelde ons dat we precies op het punt stonden waar we moesten zijn. Hmmm. Vreemd. We reden in dit verlate gebied nog wat rond. Een ouder echtpaar kwam ons op de fiets tegemoet. Gehen Sie auch nach Brünsbuttel? Vroegen we. Brünsbuttel? Die Fähre get nicht mehr....  Grapje zeker? Maar nee. Deze oudere dame en heer waren bloedserieus. Deze route bleek sinds een half jaar uit de vaart genomen te zijn. Neeeeeee!!!!!! En nu? Gelukkig kwamen deze mensen uit de omgeving en hadden ze voor ons een alternatief om alsnog de Elbe te kunnen oversteken: de ferry vanaf Wischhafe naar Glückstadt. Ah fijn. Maar waar ligt Wischhafe? 57 kilometer hier vandaan... en daar zakte bij mij even de moed in de fietsschoenen. We hadden al 45 kilometer gefietst, daar kwamen dus nog 57 bij. Pffff....er zat niet anders op. Dus maar weer op de trappers, verstand op nul en gaan. Gelukkig hadden we wind mee en bereikten we soms 27 tot 28 kilometer per uur. Ergens onderweg moesten we een sanitaire stop houden. We waren intussen in Neuhaus aangekomen, 25 kilometer voor Wischhafe. Een klein dorpje met een mini supermarkt, café en Bistro in één. We wilden eigenlijk alleen even plassen en onze bidons vullen. Maar bij binnenkomen liep de verkoopster ons met een heerlijk net gebakken kersentaart tegemoet. Waarschijnlijk keken wij beiden naar die taart alsof we die in zijn geheel konden opeten. Zwei stück vroeg ze ons? Uhhh ja! Und zwei kaffee? Jaha, lekker. De bidons mochten we laten staan, die vulde zij wel voor ons. We moesten maar lekker gaan zitten. En dat stuk taart....zo groot en zo lekker. We konden er weer even tegenaan.

We bereikten uiteindelijk de ferry met 100 kilometer op de teller.

Het was inmiddels bijna 5 uur. Omdat er voor vanavond regen was voorspeld hebben we ervoor gekozen voor vandaag op zoek te gaan naar een Zimmer frei. Even een normaal bed, uitgebreid douchen en de beenspieren en knieën even rust gunnen. In het centrum vonden wij boven een Bäckerei & Café nog een kamer vrij. Met ontbijt. Aan de overkant van onze slaapplek is een restaurant met een heerlijke Schnitzel "Jager art". Na 100 kilometer fietsen smaakte dit ons extra goed. Met een lekker alcohol vrij biertje. We hebben het verdiend, vinden wij.  En over de dag van morgen....daar denken we nog maar even niet over na. Want we moeten nog steeds naar Brünsbuttel. 

De statistieken van vandaag

- 100 kilometer gefietst

- 5 uur en drie kwartier gefietst

- wolken, zon, warm, soms fris en harde wind. Gelukkig vaak in de rug