Dag 16 - Hirtshals!

De laatste fietsdag in Denemarken! 

Maar deze dag startte na een nogal stormachtige nacht. Toen wij in de middag op de camping in Høkken aankwamen was de wind vrij rustig. De tent stond naar ons idee op een goede plek. Beschut tegen een hytter (hutje) aan. Totdat de wind in de avond ging draaien. Windvlagen rukten aan het tentdoek en klapperden aan alle kanten. Ondanks dat Barbara de stormlijntjes nog extra strak gezet had. Liggend op onze matrasjes keken we bezorgd van binnenuit wat er aan windkracht aan de buitenkant op de tent werd uitgeoefend. Gaat dat wel goed? Houdt het doek het wel? Maar vooral, houdt het kwetsbare deel van de tentstok het wel? Afijn, toch maar proberen te slapen. Want verplaatsen was ook geen optie. We hadden inmiddels gezien dat overal het tentdoek stond te klapperen. En wonder boven wonder, we hebben vrij goed geslapen. In de ochtend stond er nog steeds een stevige wind. Tent inpakken en buiten ontbijten bij windkracht hoog is niet de fijnste start van de ochtend. Maar goed. De laatste etappe in Denemarken. 

Het was weer een mooie tocht, maar niet veel anders dan de dag ervoor. Er waren een paar mooie high lights zoals enorme hoge witte duinen. Die zagen we van ver af al tegen de lucht afsteken. Bijzonder hoog, bijzonder mooi wit zand wat door de wind ver weg geblazen kan worden. Dat hebben we ervaren op de weg waar wij fietsten, honderden meters van de hoge zandduinen verwijderd. Auto's die voorbij raasden stoven het zand wat op het wegdek lag op, in onze gezichten. Zandhappen 😖

Onderweg stak vlak voor Barbara een mol over. Wat wij vrij bijzonder vonden. Klaarlichte dag, volop zon. Hij was waarschijnlijk zijn molshoopje kwijt. Niet veel later kwamen we uit op een gravel pad wat weer dwars door duingebieden heen ging. Fijn rijden, uit de wind. Maar ja, nergens een mogelijkheid tot sanitaire stop. En fietsen met een volle blaas is echt niet fijn. Dus tja, inmiddels heb ik geleerd om in het wild te plassen 🙈 je moet wel. We parkeerden onze fietsen bij een paar paarden. Aan de ene kant van het pad 4 paarden, aan de andere kant 1 die ons nieuwsgierig stond aan te staren. Op het moment dat Bar haar sanitaire stopplekje zocht, stapte het paard ineens over de weg. Naar onze fietsen. En begon rustig te knabbelen aan onze fietstassen.

Daar moet vast wat lekkers in zitten, was blijkbaar het idee. Dit paardje was of losgebroken of kon vrij rond lopen. Vriendelijk, zacht en nieuwsgierig bleef hij bij ons staan en stapte van de ene fiets naar de andere fiets om daar knabbelend de fietstassen proberen open te krijgen. Een mooi fotomoment. 

We reden weer door tot de koffiestop bij een camping, nog maar 4 kilometer van Hirtshals verwijderd. Alle tijd dus om buiten in de zon te genieten van een koffietje. 

De laatste kilometers naar Hirtshals, betekent de laatste kilometers in Denemarken.

Begin van de middag zijn we gearriveerd op een leuke camping. Ons tentje staat hoger gelegen zodat we uitzicht hebben op de zee.

En...uit de wind deze keer. Hier blijven we twee nachten. Morgen rust- en wasdag met een stukje ontdekking van Hirtshals. Later in de middag ontmoeten we hier Edwin. Goede reis Ed! 

Nadat we eerst ons tentje hebben opgezet zijn we met de fiets het stadje ingereden. Op zoek naar een leuke lunchplek voor een goede afsluiting van de fietstocht door Duitsland en Denemarken. Bij het restaurant Hirtshals Kro hebben we zitten te smullen van een enorm stuk vis met garnalen (ja Robert, de nodige eiwitten voor spierherstel🙃) en een extra grote Affligem Dubbel.

Zeker vandaag...dubbel en dwars verdiend! 

We hebben er nu bijna 1200 kilometer opzitten. Vandaag ongeveer 42. In Noorwegen starten we aan de laatste 165. En....de wind gaat vanaf dinsdag liggen. Tja, daar hebben wij geen voordeel meer aan helaas. Maar het weer in Noorwegen belooft beter te worden.